Działania prowadzone przez Babiogórski Park Narodowy są ściśle związane z zadaniami statutowymi. Jednym z nich jest działalność naukowa, która stanowi ważny element w funkcjonowaniu Parku.

Pierwsze badania na Babiej Górze zapoczątkował Stanisław Staszic w 1804 roku. W połowie XIX wieku rozpoczęto nowoczesne badania naukowe, szeroko rozsławionej przez turystów, malarzy i literatów Babiej Góry. W 1865 roku badania babiogórskiej fauny chrząszczy rozpoczął Bolesław Kotula, który swoje wyniki opublikował dopiero w 1873 roku. Najwybitniejszy zoolog polski tego okresu Maksymilian Siła - Nowicki w 1867 roku odkrył na Babiej Górze dwa gatunki ptaków: siwarniaka i płochacza halnego.

Również Hugo Zapałowicz prowadził badania szaty roślinnej przez kilka lat i swoje spostrzeżenia i wnioski zawarł w dziele pt. "Roślinność Babiej Góry pod względem geograficzno-botanicznym". W tej rozprawie Zapałowicz dał nowy obraz Babiej Góry oraz rozbudził zainteresowanie wśród wielu przyrodników.

Po II wojnie światowej ponownie wzrosło zainteresowanie fauną Babiej Góry. W 1948 roku przybyli do Zawoi badacze z Państwowego Muzeum Zoologicznego w celu zbioru entomofauny.

Babia Góra ze względu na swój modelowy układ oraz na unikatowe walory przyrodnicze przyciąga wielu naukowców. W latach 1954-2008 zrealizowano na terenie Babiej Góry i otuliny 888 tematów badawczych. Dominują nauki biologiczne, które stanowią ponad połowę prowadzonych badań.

Zezwolenia na prowadzenie badań naukowych udziela Dyrektor po wcześniejszym zaopiniowaniu tematu badawczego przez Radę Naukową BgPN.

Prowadzenie badań naukowych na terenie Parku odbywa się na zasadach określonych w Zarządzeniu nr 10/2021 Dyrektora BgPN dotyczącego Zasad prowadzenia działalności naukowej w Babiogórskim Parku Narodowym. Zarządzenie